Ραδηνός

Βυζαντινή οικογένεια της αριστοκρατίας, που παρουσιάζεται από τις αρχές του 11ου αι. Οι Ρ. είχαν συγγένεια με τον αυτοκράτορα Ρωμανό Αργυρό (1028-1034). Οι σημαντικότεροι εκπρόσωποι της οικογένειας είναι: 1. Ιωάννης. Είχε το αξίωμα του «δρουγγάριου των πλωίμων» και τον τίτλο του πατρίκιου. Στάλθηκε από την αντιβασίλισσα αυγούστα Ζωή Καρβονοψίνα, στους Άραβες της Συρίας, για να συνάψει ειρήνη, ώστε να μπορέσει η αυτοκρατορία να αντιμετωπίσει απερίσπαστη τον βασιλιά της Βουλγαρίας Συμεών. Το 923 ο Ρ., επικεφαλής των βυζαντινών δυνάμεων, αντιμετώπισε με επιτυχία τον αραβικό στόλο του αρνησίθρησκου Λέοντα Τριπολίτη στα νερά της Λήμνου. 2. Έπαρχος της Κωνσταντινούπολης, τον Απρίλιο του 1081. Ο ίδιος, μαζί με τον γαμπρό (από ανιψιά) των Κομνηνών, παρέλαβαν τον έκπτωτο αυτοκράτορα Νικηφόρο Γ’ Βοτανειάτη και τον πήγαν στη Μονή της Περιβλέπτου, όπου τον υποχρέωσαν να γίνει μοναχός. 3. Κωνσταντίνος. Από τους επιφανείς άρχοντες της Κωνσταντινούπολης. Όταν το 1204 οι Φράγκοι πολιόρκησαν την Πόλη, ο λαός αγανακτησμένος από την αναξιότητα των Αγγέλων, σκέφτηκε να αναγορεύσει νέο αυτοκράτορα. Συγκεντρώθηκε τότε στον ναό της Αγίας Σοφίας όπου, με μεγάλη πλειοψηφία, ανέθεσε τον θρόνο στον Ρ. Ο Ρ. Ομως, για να αποφύγει τις ευθύνες στις κρισιμότατες εκείνες στιγμές, προτίμησε να γίνει καλόγερος.